ना भुला पाऊंगा कभी ........

  ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 

 

वो  तेरी पलकों का ज़िलमिलाना ,

तेरी जुल्फोंमें वो मेरा खो जाना ,

वो मुझे देख के तेरा मुसकुराना ,

और तेरी हँसी से फूलो का वो खिल जाना,

ना भुला पाऊंगा कभी ......

 

वो तितलियो सा तेरा चलना ,

तेरे हर लफ्ज़ पे मेरा बेहेकना ,

वो तेरा मुझसे लिपट जाना ,

अंगडाई लेके तेरा मुझमे सिमट जाना ,

ना  भुला पाऊंगा कभी ,

 

वो तेरी महेकती सांसे ,

वो तेरे जिस्म की खुश्बू ,

वो तेरी जुल्फों का उलझ जाना,

तेरी उलझी लटों को मेरा सुलझाना ,

ना  भुला पाऊंगा  कभी ........

 

वो मेरा पागलपन,

तेरे प्यार में मेरा वो दिवानापन ,

वो तेरा मुझ पे  हक जताना ,

मेरे रूठने पर मुझे तेरा वो हँसके मनाना ,

 ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 

वो सुबहा से तुझे मिलने की आस ,

शाम को वो तेरा इंतजार ,

वो प्यारीसी तेरी बातें ,

वो छोटी सी हमारी मुलाकाते ,

ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 

वो तेरा मेरी बातों पे रूठ जाना ,

फिर आके मेरी बाँहों में तेरा सिमट जाना,

शाम को जुदा होने के सबब से ,

वो तेरा उदास होक आंसू बहाना,

ना  भुला पाऊंगा कभी .....

 

वो प्यार में मेरी नासमजी ,

मेरे अरमानो की वो बेबसी ,

बेवकूफों सी वो मेरी गलतियाँ ,

वो हज़ारों तेरी माफियाँ ,

  ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 

यूँ अचानक तेरा रूठ जाना ,

हजारों बार वो तुझे मेरा मनाना ,

तेरा मुझे वो अनसुना कर के चला जाना ,

अब फासलें हे जो हमारे दरमियाँ ,

 ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 

अब यूँही मेरा कहीं खोजाना ,

रोते-रोते मेरा रातों को वो सों जाना ,

फिर अचानक तेरा सपनों में चले आना ,

हर दम हर पल वो तेरी यादें  ,

ना भूला पाऊंगा कभी ........

 

अब हर दम तुझे ही याद करना ,

हर राह पे मेरा बस तुझे ही ढुंनढ़ना,

फिर थक कर मेरा वो आँखों को मूंदना ,

जो बातें अभी तक कहनीं हे तुझे बाकी ,

 ना  भुला पाऊंगा  कभी ........

 

तेरा मुझे यूँ बिच राह में छोड़ जाना ,

बिना कहे मेरी राहों को यूँ मोड़ जाना,

मेरे दिल को तेरा टुकड़ों में यूँ तोड़ जाना ,

आहटों में भी तेरा प्यारसे मुझे ' सत्या ' बुलाना ,

 ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 ना भुला पाऊंगा  कभी ........

 ना भुला पाऊंगा  कभी ........

                                          

                               - ' सत्य ' शिवम् 

   

 

કેમ???

કેમ???

આત્માને આ દેહથી હવે છૂટો કરું તો કેમ,

બોલ ! હું તારા વગર હવે રહું તો કેમ???

પ્રતિબિંબ છે તું જ! તું જ પડછાયો છે મારો, 

બોલ! ખુદ થી તને અલગ હવે કરું તો કેમ??

જંખના છે તું જ મારી !, શ્વાસ પણ છે તું મારો!

પ્રેમ કરી તુજ ને હવે હું મૌન રહું તો કેમ??

ગર્વ છે તું જ , વિશ્વાસ પણ તું  જ  છે!!

ખુદ ની જ જાતથી હું હવે દુર રહું તો કેમ???

                                                - 'સત્ય' શિવમ  

  

નથી જાણતો !!

નથી જાણતો !!

રહ્યો છું ખૂદને ઓળખી હું એકલા એકાંતમાં, 

છું અજમ્પિત હું જ કે હું ખુદને પણ નથી જાણતો.

છે બગીચો ક્યાંક મુજમાં, પુષ્પો પણ ખીલ્યાતા અહી,

જોને ખુદથી જ દુર થઇ બેઠોએ પણ હું નથી જાણતો.

કહેતો રહ્યો હું સર્વને, કે સ્વાર્થ છે નહિ મુજમાં લગીર પણ,

સ્વાર્થથી જ તો જીવતો હતો! એ પણ હું નથી જાણતો.

જોઉં છું હું ખુદને જ! અથમતો અહિ આજ ક્યાંક!!

સુદ-બુદ કેમ હું ખોઈ બેઠો! એ પણ હું નથી જાણતો.

હું કરું તો શું કરું?? અસ્વસ્થ છું ! નિસહાય છું !!

ખુદને જ જોઈ રડી બેઠો એ પણ હું નથી જાણતો.

ગુચાઉ છું હું જ ખુદ મારા જ સબંધોની કસોટીએ,

મારા સ્વાર્થને લાગણી કહી બેઠો એ પણ હું નથી જાણતો.

ઊગ્યો હતો છોડ લાગણીનો, ક્યારેક બીજથી એ પ્રેમના,

નિન્દણ સમજી હું જ હણી બેઠો ! એ પણ હું નથી જાણતો.

 આજે જ મેં છે જાણ્યું કે શું છે સાચું 'સત્ય' મારું,

ખુદ નેજ ખુદ થી ખોઈ બેઠો એ પણ હું નથી જાણતો. 

                                                        - 'સત્ય' શિવમ 

ક્ષતિ

ક્ષતિ

કદાચ એ માર્ગ પર ચાલવું આટલું ક્ષતિ પુર્ણ ન હોત!!

જે માર્ગને હું અવગણી ચાલ્યો હતો. 

હા! કદાચ કાંટા જરૂર હોત માર્ગ પર 'સત્ય' ના,

પણ કદાચ આ જિંદગીની ઠેસથી બચી ગયો હોત.

હવે અજંપો એવો છે કે દિશા ભ્રમ થઇ જાય છે બે માર્ગમાં!!

માર્ગ ખોટો પસંદ કર્યો!! કદાચ પ્રેમથી બચી ગયો હોત.

હવે હું અને તું બે ઉભા છીએ કિનારે સામ-સામાં,

હું તો સમો આવ્યો હતો ડગ તેં પણ બે દીધાં હોત તો મળી ગયો હોત,

કહેવાય છે કે તાળી નથી વાગતી એક હાથથી કદી,

હાથ તેં પણ લંબાવ્યો હોત,તો મિલન થઇ ગયો હોત.

હવે સ્થિતિ કંઈક એવી જન્મી છે કે એક તરફ ખાઈ ને બીજી બાજુ દરિયો,

જંખના મને મળી ગઈ હોત તો આવી પરિસ્થિતિ ના હોત. 

                                                                             - 'સત્ય' શિવમ            

મારો ગુનો હતો!!

મારો ગુનો હતો!!

 

પુછીશ ક્યારેક તને એ ખુદા કે, તું મુજ પર ક્રુર કેમ બની ગયો ???

શું હતી એ તારી પરીક્ષા કે મારો ગુનો હતો!!!

પ્રેમ કરી બેઠો હતો અંધાળો, આ સ્વાર્થના સંસારમાં, 

સ્વપ્નો વ્યર્થના મેં જોયા એ મારો ગુનો હતો.

શું હતી ભૂલ મારી?? પ્રેમ મારો ક્યાં કુણો હતો??

સહી ગયો ઠોકરો હસતા મોઢે એ મારો ગુનો હતોં.

કહેવાય છે કે અહિ પરીક્ષા માત્ર હીરાની જ થાય છે,

અસહય હતા તારા ઝખ્મો, સહી ન શક્યો મારો ગુનો હતો.

એના એક સ્મિત ખાતર, મારા સ્વપ્નો મેં છોડી દીધાં,

   અંધાળો પ્રેમ કર્યોતો તને એ મારો ગુનો હતો.

મારી ગયા છે હરણાં, એ મૃગજળ ની શોધમાં, 

તને મૃગજળ સમજી બેઠો એ મારો ગુનો હતો.

ક્યાંથી સમજીશ તું મારા અશ્રુઓની કિંમત !

તારા માટે વ્યર્થ રડી બેઠો એ મારો ગુનો હતો.

ચાલીશ નહિ ફરી કદી હું 'સત્ય' ની કેડીએ,

મારા માર્ગથી ડગી ગયો એ મારો ગુનો હતો.   

                                       

                                               -'સત્ય' શિવમ 

શું કહું??

 શું કહું??

આ બીમારીને હું શું કહું? જે મુજને ખાઈ જાય છે,

દિવસ તો ઉગે છે મારો, આંખમાં રાત રહી જાય છે.

હર પળ હર ક્ષણ તારી જ છાયા મળે છે, મુજમાં ક્યાંક!

પડછાયો જ મારો મુજને એકલો છોડી જાય છે.

આશ્રિત છું તુજ પર હવે હું શ્વાસ લેવા માટે પણ,

  આત્મા જ મારો હવે આ પ્રાણવાયુ લઇ જાય છે.

કાપતા મુજ અશકતને હવે રક્ત પણ ન નીકળે કદાચ,

 જેમ જેમ ભડકે બળું છું રક્ત ઈંધણ બનતું જાય છે.

હવે આ આંખમાં સ્વપ્નો નહિ, ડર દેખાશે માત્ર!,

દુર થઇ મુજથી મારી ઊંઘ તો તું લઇ જાય છે.

'સત્ય' કહું છું તુજને મૃત બની ગયો છું હું દેહથી,

નાડી તો ધબકે છે હજુ! પણ શ્વાસ તું લઈ જાય છે!!

                                                      -  'સત્ય' શિવમ    

  

 

શું કરીશ નથી જાણતો

 શું કરીશ નથી જાણતો

 

શું કરીશ? નથી જાણતો હવે તારા ગયા પછી, 

કે હવે બગીચો મારો જોને સુનો થઇ ગયો.

કે આ પુષ્પો ની મહેક ચાલી ગઈ ક્યાંક!

અને આ સંસારનો ઝૂલો એકલો રહી ગયો. 

એક જ પલમાં જાણે ચંદ્ર આકાશથી ખરી ગયો,

ભર બપોરે જાણે સૂરજ આ આભથી ઢળી ગયો.

તારા વચનોનો બાણ, ન જાણે શું કરી ગયો!!

હસતો રમતો મહેલ મારો પળ વારમાં પડી ગયો.

કોની રાહ જોઇશ હવે હું, આમ ઢળતી સાંજમાં,

તને તો ઘોર અંધકાર કોણ જાણે ક્યાં લઈ ગયો.

ક્યાંથી ચાલીશ એકલો હું હવે આ માર્ગમાં,

હમસફર તું મને તો!  એકલો જ છોડી ગયો.

ના સમજી શક્યો પ્રેમને તારા જોને હું નાદાન, 

ઝંખનામાં મારી હું ક્યાંથી, સ્વાર્થી બની ગયો ??   

હજુ શોધું છું કારણ! હું આ વ્યર્થનાં કચવાટનું,

ખબર નહિ હું પ્રેમમાં, ક્યાંથી કાચો રહી ગયો???  

સપના જોયાતા મેં માત્ર તારા પ્રેમના જ દરિયાના,

કોણ જાણે ક્યાંથી?? આ ઝાંઝવામાં ડૂબી ગયો. 

અસ્વસ્થ છું હું હવે, જીવ કચવાય છે, અટવાય છે!   

મારા વર્તમાનની ઠેસથી, મુજ ભવિષ્ય કેમ ફરી ગયો?

લાગણી તો પ્રેમની સાચી જ હતી હંમેશથી ,

કોણ જાણે  વિશ્વાસ તારો કેમ મુજથી ડગી ગયો!!

થાય તો પાછો આવજે ક્યારેક એ દોસ્ત મારા,

તારા વગર સંસાર મારો જોને સુનો રહી ગયો!!

 ઉભો છું હું શિષ ઝૂકાવી એક  માફીની રાહમાં,

જો ફરીથી એ ખુદા! એક 'સત્ય' ફાંસી ચડી ગયો.

                                                  -'સત્ય' શિવમ  

  

 

ના જાણે કેમ ???

ના જાણે કેમ ???

ના જાણે કેમ આજે તને યાદ કરી રોઉં છું,

ઉભો છું ક્ષિતિજ પર સૂર્યને આથમતો જોઉં છું.

મેં પણ કર્યું તું એજ જે તે મારી સાથે કર્યું છે,

પરિણામ મારા જ કરેલા કર્મો નું ભોગવું છું.

નિષ્ઠુર હું જ જાણીના શક્યો સાચા પ્રેમનો અનુભવ,

વિતી હવે જયારે મુજ પર ત્યારે ભૂતકાળને જોઉં છું !

હતા ઘણાં મને પણ પ્રેમ કરનારા, જેને મેં નકાર્યાતા,

તેં મારા પ્રેમ ને નકાર્યો, તો આજે  ભાન કેમ ખોઉં છું??

કદાચ આજ પરિણામ હશે, મારા કરેલ કર્મોનું,

કે, નવી ઉગેલી સવારમાં સૂર્યને ઢળતો જોઉં છું.

બાંધ્યો હતો ઘણી લાગણીએ મહેલ જંખના માટે, 

અણધાર્યા પૂરથી એને ઝાંઝવામાં ડૂબતો જોઉં છું.

એમ તો કહી નહિ શકું કે પાછી વળી જા મારી માટે,

પણ થાય તો પછી આવજે યાચના એવી કરું છું.

હવે શું હશે અંજામ મારો કોણ જાણે શું છે 'સત્ય',

વાળી જા પાછો એ દોસ્ત હું રાહ તારી જોઉં છું.

 

                                                          -'સત્ય' શિવમ